روش‌های تولید لوله‌های فولادی بی‌درز می‌تواند به طور خلاصه به روش غلتکی مورب (روش Mannesmann) و روش فشرده‌سازی تقسیم شود. روش غلتکی مورب (روش Mannesmann) ابتدا از یک کارخانه غلتکی مورب برای سوراخ کردن بلوک لوله استفاده می‌کند، سپس آن را با استفاده از یک کارخانه غلتکی گسترش می‌دهد. این روش سرعت تولید سریعی دارد، اما نیاز به قابلیت پردازش بالای بلوک لوله دارد و اصولاً برای تولید لوله‌های فولاد کربنی و فولادهای کم آلیاژ مناسب است.

روش تولید: روش استخراج شامل نفوذ بیلت یا قلم فولادی با یک دستگاه پرفوره‌کاری است و سپس با استفاده از یک استخراج کننده آن را به لوله فولادی تبدیل می‌کند. این روش کم‌کارایی‌تر از روش غلتک‌زنی مورب است و برای تولید لوله‌های فولادی آلیاژی با استحکام بالا مناسب است.

روش‌های پیچیده و فشرده نیازمند گرم‌کردن بلوک یا قوطی فولادی ابتدا هستند، و لوله فولادی تولید شده را لوله گرم‌کشیده می‌نامند. لوله‌های فولادی تولید شده توسط پردازش گرم گاهی اوقات می‌توانند به عنوان نیاز به پردازش سرد تغییر کنند. برای پردازش سرد دو روش وجود دارد: یکی روش کشیدن سرد است، که به معنای کشیدن لوله فولادی از طریق یک قالب کشش لوله است، کم‌کم لوله فولادی را نازک‌تر و بلندتر می‌کند؛ روش دیگر روش فروراندن سرد است، که از آسیاب گرم کردن اختراع شده توسط برادران مانسمان برای پردازش سرد استفاده می‌کند. پردازش سرد لوله‌های فولادی بی‌درز می‌تواند دقت ابعادی و صیقل‌پذیری پردازش لوله‌های فولادی را بهبود بخشد و ویژگی‌های مکانیکی مواد را تقویت کند.

فرآیند تولید: لوله‌های فولادی بی‌درز اصلی از طریق کاهش تنش به‌صورت اصلی به دست می‌آیند، که یک فرآیند پیوسته ورق‌کشی مواد پایه خالی بدون میله‌های مرکزی است. در شرایط تضمین کیفیت جوش لوله اصلی، فرآیند کاهش تنش لوله جوشی به این صورت است که لوله جوشی را به‌صورت کلی به بالای ۹۵۰ درجه سانتیگراد گرم می‌کنند، و سپس آن را از طریق یک دستگاه کاهش تنش (که ۲۴ گذر دارد) به لوله‌های تمام شده با قطرهای خارجی و ضخامت‌های دیواری مختلف ورق می‌کنند. لوله‌های فولادی گرم‌کشیده تولید شده توسط این فرآیند تفاوت‌های اساسی با لوله‌های جوشی معمولی با فرکانس بالا دارند. پس از گرم‌کردن در یک کوره گرمایی، ساختار متالوگرافی و خواص مکانیکی خط جوش و بدنه اصلی می‌تواند کاملاً مطابقت داشته باشد. علاوه بر این، دقت ابعادی لوله‌های فولادی (به ویژه دقت گردی و ضخامت دیوار بدنه لوله) بهتر از لوله‌های بی‌درز مشابه از طریق چندین گذر از دستگاه کاهش تنش و کنترل خودکار است.